ناودانی فولادی یکی از محصولات فولادی است که به شکل حرف U یا C انگلیسی تولید می‌شود و در صنایع ساختمانی و سازه‌های فلزی کاربرد فراوانی دارد. این محصول از فولاد ساخته می‌شود و به دلیل شکل مقطع عرضی خاص خود، دارای مقاومت بالا در برابر فشار و خمش است.
جهت دریافت مشاوره رایگان با کارشناسان فروش سایت آهن تماس بگیرید
بیشتر بدانیم: جدول قیمت ناودانی
انواع ناودانی
ناودانی‌های فولادی تولید شده در ایران به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند که بسته به کاربرد و استانداردهای مختلف تولید، مورد استفاده قرار می‌گیرند. در زیر به انواع ناودانی‌های ایرانی اشاره شده است:
- ناودانی سنگین (UPN): این نوع ناودانی طبق استاندارد DIN 1026 تولید می‌شود و از لحاظ وزن و ابعاد، به عنوان ناودانی سنگین شناخته می‌شود. ضخامت بال‌ها و جان این ناودانی بیشتر از سایر ناودانی ها است و در سازه‌هایی که نیاز به مقاومت بالا دارند، مانند پل‌ها، ساختمان‌های صنعتی و سازه‌های فلزی بزرگ استفاده می‌شود.
- ناودانی سبک (UPE): این نوع ناودانی‌ها طبق استاندارد UNP اروپا تولید می‌شوند و از نظر ضخامت و وزن نسبت به ناودانی‌های سنگین سبک‌تر هستند. این ناودانی‌ها برای پروژه‌های سبک‌تر مانند قاب‌بندی و چارچوب‌های ساختمانی استفاده می‌شوند. به دلیل سبکی و اقتصادی بودن، در ساختمان‌سازی بیشتر مورد توجه قرار دارند.
- ناودانی پرسی: ناودانی پرسی از ورق فولادی تهیه می‌شود و با روش‌های خم‌کاری و نورد سرد تولید می‌شود. این نوع ناودانی بیشتر برای سازه‌های سبک و مصارف کوچک‌تر مانند درب‌ها، پنجره‌ها و پروژه‌های صنعتی سبک استفاده می‌شود.
- ناودانی گالوانیزه: ناودانی‌هایی که پس از تولید تحت فرایند گالوانیزه گرم قرار می‌گیرند تا مقاومت بهتری در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی داشته باشند. این ناودانی‌ها به خصوص در سازه‌های خارج از ساختمان و در معرض رطوبت و عوامل جوی استفاده می‌شوند.
بیشتر بدانیم: استعلام قیمت
فرآیند تولید ناودانی
تولید ناودانی در ایران عمدتاً به روش نورد گرم انجام می‌شود که مشابه روش‌های جهانی است. این فرایند شامل مراحل زیر است:
- انتخاب مواد اولیه: ماده اولیه‌ای که برای تولید ناودانی فولادی استفاده می‌شود، معمولاً شمش فولادی( بیلت ) است. این مواد در کارخانه‌های فولادسازی تهیه شده و به عنوان مواد اولیه به خط تولید ناودانی منتقل می‌شوند.
- پیش‌گرم کردن: شمش‌های فولادی به وسیله کوره‌های مخصوص تا دمای حدود 1100 تا 1300 درجه سانتی‌گراد پیش‌گرم می‌شوند. این مرحله باعث می‌شود فولاد نرم شده و شکل‌دهی آن آسان‌تر شود.
- نورد گرم: پس از پیش‌گرم شدن، شمش‌ها وارد خط نورد می‌شوند. این خط شامل چندین ریل نورد است که طی عبور شمش از آن‌ها، به تدریج به شکل ناودانی تبدیل می‌شود. در هر مرحله، تغییرات در مقطع عرضی فولاد انجام می‌شود تا به شکل نهایی ناودانی برسد.
- برش و خنک‌سازی: ناودانی‌ها پس از عبور از ریل های نورد و شکل‌دهی نهایی، به اندازه‌های استاندارد برش داده می‌شوند. معمولاً طول ناودانی‌ها 6 یا 12 متر است. سپس ناودانی‌ها در بسترهای خنک‌کننده، خنک می‌شوند.
- عملیات تکمیلی: ممکن است برخی از ناودانی‌ها برای افزایش مقاومت در برابر خوردگی، تحت فرایندهایی مانند گالوانیزه گرم یا رنگ‌آمیزی قرار گیرند.
- کنترل کیفیت: پس از پایان تولید، ناودانی‌ها تحت کنترل کیفیت قرار می‌گیرند تا از نظر ابعاد، مقاومت و کیفیت سطح بررسی شوند.
- بسته‌بندی و حمل‌ونقل: پس از تأیید کیفیت، ناودانی‌ها بسته‌بندی شده و برای مصرف در بازار داخلی یا صادرات آماده می‌شوند. در ایران، استانداردهای ISIRI (موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران) برای کنترل کیفیت تولیدات فولادی از جمله ناودانی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برخی از تولیدکنندگان داخلی با استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته، علاوه بر تأمین نیاز داخلی، به صادرات این محصولات به کشورهای دیگر نیز می‌پردازند.تولیدکنندگان اصلی این محصول ،کارخانه‌هایی مانند ذوب آهن اصفهان و فولاد مبارکه از بزرگترین تولیدکنندگان ناودانی فولادی در ایران هستند.
بیشتر بدانیم: جدول قیمت نبشی
فرق ناودانی ایرانی و اروپایی
ناودانی‌های اروپایی بر اساس استانداردهای بین‌المللی مانند DIN 1026 و EN 10163 تولید می‌شوند. این استانداردها سخت‌گیرانه‌تر هستند و مشخصات دقیقی برای ابعاد، تحمل بار، و کیفیت سطح محصولات دارند. در ایران نیز تولید ناودانی‌ها بر اساس استانداردهای ملی مانند ISIRI 4477 و همچنین برخی از استانداردهای بین‌المللی انجام می‌شود، اما در برخی موارد ممکن است کیفیت و دقت تولید به اندازه ناودانی‌های اروپایی نباشد.
اروپایی‌ها به دلیل دسترسی به تکنولوژی‌های پیشرفته‌تر و استفاده از فولادهای باکیفیت بالا، محصولاتی با مقاومت بالاتر و کیفیت ساخت بهتر تولید می‌کنند. در ایران کیفیت مواد اولیه در حد استانداردهای ملی و معمولاً با استفاده از فولادهای تولید داخل تأمین می‌شود که در برخی مواقع ممکن است تفاوت‌هایی از لحاظ خلوص مواد و استحکام مکانیکی نسبت به فولادهای اروپایی وجود داشته باشد.
ناودانی‌های اروپایی به دلیل رعایت استانداردهای متعدد و تقاضای بازارهای گسترده، تنوع بیشتری در ابعاد، وزن، و شکل مقطع دارند. به عنوان مثال، ناودانی‌های (سبک) UPE و (سنگین) UPN و انواع خاص دیگری برای کاربردهای ویژه تولید می‌شوند.
در ایران نیز تولید ناودانی‌ها در سایزهای مختلف انجام می‌شود، اما تنوع محصولات به اندازه اروپا گسترده نیست و بیشتر بر اساس نیازهای داخلی و منطقه‌ای تولید می‌شود. در اروپا، تولید ناودانی‌ها با استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌تری صورت می‌گیرد که شامل فرآیندهای بهینه‌سازی‌شده برای کاهش انتشار کربن و مصرف انرژی است.
پروژه‌های مانند فولاد سبز نیز نشان دهنده تعهد اروپا به تولید پایدارتر فولاد است .در ایران، تولید ناودانی‌ها همچنان از روش‌های سنتی نورد گرم استفاده می‌شود و پروژه‌های محیط زیستی مانند تولید “فولاد سبز” هنوز در مراحل ابتدایی خود قرار دارند.
به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های مدرن و کیفیت بالاتر در اروپا، قیمت ناودانی‌های اروپایی معمولاً بالاتر از نمونه‌های ایرانی است. در ایران، به دلیل دسترسی به معادن داخلی و هزینه‌های پایین انرژی و حقوق ودستمزد، تولید ناودانی‌ها معمولاً با قیمت کمتری به بازار عرضه می‌شوند.
به طور کلی، کیفیت، دقت ابعادی، و استانداردهای بالاتر از مزایای ناودانی‌های اروپایی است، در حالی که قیمت کمتر و دسترسی بهتر از ویژگی‌های ناودانی‌های ایرانی محسوب می‌شود.
